اکثر افراد ندشتن یکی از عوامل مهم در مطالعه نکردن را عدم انگیزه می دانند. زمانی که انگیزه هست خیلی راحت تر می توان در زمان کوتاهی تمرکز کرد  آن را حفظ نمود؛ و وقتی نیست، نه تنها تمرکز نداشتن سخت است، بلکه شروع مطالعه هم کار سختی است و مدام به تعویق می افتد.

در روش یادداشت برداری شما مطالب را میخوانید و آنچه را که درک کرده اید بصورت خلاصه بر روی دفتری یادداشت می کنید که این روش برای مطالعه مناسب است؛ چرا که در این روش ابتدا مطالب را درک کرده سپس آن ها را یادداشت می کنید؛ اما بازهم بهترین روش برای خواندن نیست .

یادگیری و مطالعه، رابطه ای تنگاتنگ و مستقیم با یکدیگر دارند. تا جایی که می توان این دو را لازم و ملزوم یکدیگر دانست. برای اینکه میزان یادگیری افزایش یابد باید قبل از هرچیز مطالعه ای فعال و پویا داشت.

مواردی هستند که با دانستن، به کارگیری و یا فراهم نمودن آن ها، می توان مطالعه ای مفیدتر با بازدهی بالاتر داشت و در واقع این شرایط به شما می آموزند که قبل از شروع مطالعه چه اصولی را به کار گیرید.

اکثر شما هنگامی که به سن بزرگسالی می‌رسید، هنگام مطالعه فقط از سمت چپ مغز خود استفاده می‌کنید؛ این در حالی است که قسمت ریاضی مغز، جایی است که شما به آن فکر می‌کنید. کودکان و نوجوانان اکثراً از هر دو طرف مغز خود استفاده می‌کنند؛ به همین دلیل است که آن‌ها اغلب بهتر عمل می‌کنند.

در این مقاله ابتدا برنامه توسعه فردی(IDP)   تعریف شده و سپس  گام‌های لازم برای تدوین و تنظیم آن ارائه می شود.

در مقاله قبل تحت عنوان " برنامه ریزی توسعه فردی" با انواع تعاریف برنامه توسعه فردی آشنا شدیم در این مقاله به بررسی اولین مرحله طراحی برنامه توسعه فردی می پردازیم. ما با شناخت و ارزیابی تحولات و پیش‌بینی آینده، تصویری مطلوب(آنچه باید باشد/ آنچه باید باشیم) را تعیین و طراحی می کنیم.

در مقاله " توسعه فردی؛ من چه کسی هستم و چه کسی باید باشم؟" ما با شناخت و ارزیابی تحولات و پیش‌بینی آینده، تصویری مطلوب(آنچه باید باشد/ آنچه باید باشیم) را تعیین و طراحی کرده‌ایم. در گام دوم باید موقعیت امروز خود را دقیق‌تر بشناسیم (آنچه هستیم).

در مقالات قبلی توسعه فردی، اهمیت یادگیری، برنامه ریزی توسعه فردی و مراحل آن را بیان کردیم و دانستیم که یکی از مقدمات ضروری برای تدوین یک برنامه توسعه شخصی این است که دقیقا بفهمیم و بدانیم که در حال حاضر دارای چه ویژگی‌ها، مهارت‌ها، قوت‌ها و ضعف‌هایی هستیم.

چرا بازخورد دادن و بازخورد گرفتن مهم و مفید است؟  درمقالات قبلی خواندیم که همه انسان‌ها نقاط کور دارند، یعنی برخی از ویژگی‌ها، مهارت‌ها، رفتارها، قوت‌ها و ضعف‌های خود را نمی‌بینند و نمی‌شناسند و شاید حتی از آنها ارزیابی و شناخت نادرست یا معکوسی دارند.