وقتی این خبر به شما رسید، توصیه می شود احساسات درونی خود را کنترل کنید و از چنین عباراتی استفاده نکنید: چی؟ چرا؟ به من نگفته بودی! به جای این کار، «نفس عمیق بکشید.
شما نمیتوانید عکسالعمل دیگران را نسبت به این مساله کنترل کنید اما میتوانید نحوه اطلاعرسانی را کنترل کنید. با یکی از کارمندان فعلی خود درباره بهترین روش اطلاعرسانی همکاری کنید.
مهم است که از همان ابتدا بدانید سیاستهای بخش منابع انسانی سازمان شما در چنین موقعیتهایی چگونه است.در برخی سازمانها، سیاست شرکت چنین است که به محض دریافت استعفای یک کارمند، کارت کارمندی او را از وی میگیرند و باطل میکنند، به نگهبانی زنگ میزنند و آنها را به بیرون از شرکت هدایت میکنند.
عصر پنجشنبه است و یکی از همکاران از شما درخواست یک جلسه خصوصی را دارد. قبل از آنکه حتی در را ببندید او به شما میگوید کار دیگری پیدا کرده و شرکت را ترک خواهد کرد. شما شوکه میشوید و نمیدانید چه پاسخی بدهید.
اخراج یک کارمند تجربه سختی است «که بسیار هزینهبر است» حتی برای مجربترین مدیران. وقتی این خبر را به آن شخص دادید، راهی پیدا کنید که خودتان را هم از فیزیکی و هم از لحاظ روانی دوباره بازیابید.
وقتی وظیفه اخراج کارمندی که با او رابطه خوبی داشتهاید به شما محول میشود، «احتمال زیادی وجود دارد که با او احساس همدردی عمیقی داشته باشید.» در چنین مواردی میتوانید به او «پیشنهاد حمایت» بدهید.
داشتن یک پیشنویس برای اخراج یک کارمند خوب است و پیشنهاد میکند «سریعا سر اصل مطلب بروید: بیپرده و صادق باشد و گفتوگو را کوتاه نکنید.»
محیط فیزیکی که قرار است در آن موضوع را بگویید باید جایی آرام و یک اتاق ساکت باشد. هدف این است که «حداکثر احساس راحتی را در رساندن این پیام داشته باشید و در عین حال شأن و ارزش فردی که اخراج میشود هم رعایت شود.»
همه سازمانها بهمنظور اداره کردن اخراجها نیاز به «فرآیند موثر، کارآمد و استاندارد» دارند و همه از جمله مدیران فعلی و مدیران آینده باید برای چگونگی انجام آن آموزش ببینند.
اخراج کارمندان یکی از ناخوشایندترین وظایفی است که مدیران با آن روبهرو هستند. این کار میتواند باعث برانگیختن احساسات پیچیدهای شود: همدردی، ناراحتی و اضطراب.