شاخص ردپای بوم شناختی، مبنایی برای سنجش تفاوت میان آنچه طبیعت برای مصرف به ما عرضه میکند و آنچه ما در زندگی مصرف می کنیم، به عنوان معیار جدید برنامه ریزی برای اقدامات فردی و جمعی برای حفظ محیط زیست و رفتار مسؤولانه در قبال آن شناخته شده است.
امروزه، در اثر به هم خوردن تعادل زیستی به شکل توسعهی شهری و آلودگیهای زیستمحیطی، مسؤولیت و وظیفهی جوامع انسانی دربارهی محیط زیست اهمیت بیشتری یافته است.