هوش معنوی عینکی است که از طریق آن فرد، تجربیات و ریدادهای زندگی‌اش را از منظری عالی‌تر ادراک می‌کند. هوش معنوی از هوش منطقی و هیجانی فراتر می‌رود و زمینه را برای بروز انواع دیگر هوش فراهم می‌کند.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
بنابراین هوش معنوی ترکیب هوش و معنویت نیست بلکه فراتر از آن است. این هوش محیط فیزیکی و قلمرو شناختی فراتر می‌رود و به قلمرو شهود، حکمت ، بینش تعالی وارد می‌شود. هوش معنوی در روابط فرد با خودش، با دیگران و جامعه، و با جهان ماورا و خدا مؤثر است و بهبود و افزایش آن به بهبود این روابط کمک می‌کند؛ یعنی هوش معنوی قبل از آگاهی به جهان موجب افزایش خودآگاهی شناخت از خود می‌شود.
هوش معنوی موجب معنا بخشی به محیط کاری می‌شود و در روابط روزمره در سازمان‌ها نقش مهمی داشته، درصدد تبیین نقش توانایی معنوی در اخذ تصمیمات و حل مسائل مهم و معنی‌دار است.
هوش معنوی از آگاهی فردی و از حوزه روان‌شناسی فراتر رفته، به قلمرو متعالی هستی و جنبه معنوی انسان مربوط می‌شود. آن توانایی غلبه بر محدودیت‌های فیزیکی و مادی، ورود به حالت آگاهی، تشخیص مقدسات در زندگی روزمره، بهره‌گیری از منابع معنوی در حل مسئله، و ظرفیت بروز رفتارهایی همچون تواضع، بخشش و همدردی است. هوش معنوی درصدد تبیین تجارب و ظرفیت منحصر به فرد انسان است.
حکمت که به نوعی به معانی و اهداف آفرینش مربوط می‌شود و با بحث خود شکوفایی مرتبط است نیز می‌تواند در داخل هوش معنوی جای گیرد. هوش معنوی برای دیدن تصویر بزرگ‌تر و چندبعدی سازمان و به‌طور کلی جهان هستی و جهان اجتماعی لازم است و رفتارهای ما را در یک زمینه عمیق‌تر، غنی‌تر و بامعنی تر قرار می‌دهد: آگاهی عمیق از خود، دیگران و جهان وسیع‌تر.
عقیده بر این است که هوش معنوی با EQ,IQ و حتی عوامل تشخیص مرتبط است. هوش معنوی از هوش هیجانی تأثیر می‌پذیرد. به عنوان مثال، آگاهی و تنظیم حالات احساسی یک فرد باید به درک خود و خودشناسی که از جنبه‌های برجسته هوش معنوی است، کمک کند. علاوه بر این، تجلی هوش معنوی نیازمند درجه‌ای از بلوغ احساسی است که شامل صداقت و امانت، انعطاف‌پذیری و اتخاذ رویکردی باز و منعطف در مقابل مشکلات و شرایط جدید است. احساس وحدت با جهان، ارتباط با خدا، منشا و معنی زندگی همه در قلمرو درک هوش معنوی است. این هوش انسان را قادر به درک مجموعه کل جهان و معنایی عمیق آن می‌کند. ماهیت هوش معنوی کل گرا و نمادین است؛ هم عمیق و هم وسیع است. هوش معنوی علاوه بر حس مسائل معنوی، در حل مسائل غیر معنوی نیز به کار می‌رود. فرد می‌تواند از آن برای تغییر شکل دادن باز تعریف و دگرگون کردن رویدادهای زندگی و معنا و ارزش‌دهی به آن‌ها، و غنا بخشی به روابط و کارهای روزمره استفاده نماید. هوش معنوی در طول زمان قابل افزایش است و انسان می‌تواند به صورت نامحدود آن را در خود توسعه دهد. مسلماً تجربیات معنوی در توسعه این نوع از هوش بسیار مؤثرند. معتقدند با افزایش سن ، هوش معنوی نیز افزایش می‌یابد.
باید خاطرنشان کرد که برخورداری سازمان‌ها از هوش معنوی موجب ایجاد سرمایه معنوی برای آن‌ها می‌شود و مکمل سرمایه انسانی و اجتماعی آن‌ها خواهد بود.
منبع کتاب مدیریت رفتار سازمانی... (رفتار فردی) دکتر آرین قلی پور
ثبت نام و عضویت میز کار
