آیا توانایی و استعداد " همدلی " دارید؟  

به طور شهودی این توانایی را دارید که دنیا را از چشمان آنها ببینید و با دیدگاه آنان همراه شوید. البته لزوماً موافق دیدگاه دیگران نیستید و به خاطر گرفتاری های دیگران احساس تأسف نیز نمی کنید. این حالت دلسوزی است نه همدلی.

همیشه و لزوماً از خطاهای دیگران چشم پوشی نمی کنید ولی آنها را درک می کنید. این توانایی غریزی برای درک دیگران, قدرتمند است. شما سؤال های بی کلام را می شنوید. نیازها را پیش بینی می کنید.

هنگامی که دیگران به دنبال کلمات هستند، به نظر می رسد که شما کلمات صحیح با لحن مناسب را پیدا می کنید. به دیگران کمک می کنید تا عبارات مناسب برای بیان احساسات خود را به دیگران و خودشان پیدا کنند. شما به آنان کمک می کنید تا احساسات خود را با کلام بیان کنند. به خاطر تمام این دلایل، دیگران جذب شما می شوند.

همدلان این گونه هستند:

آلیس. جی. مدیر: اخیراً در جلسه ای با هیئت امنا بودم که یکی از اعضاء ایده های جدیدی را مطرح کرد که برای وی و سایرین حیاتی بود. هنگامی که سخنش تمام شد، هیچ یک از اعضاء منظور وی را واقعاً نفهمیده بودند. لحظه ای واقعاً دردناک برای وی بود. این را در چهره اش می دیدم و او برای یکی دو روز پس از جلسه، اصلاً خودش نبود. بالاخره موضوع را با وی مطرح کردم و از کلماتی استفاده کردم تا احساسش را توصیف کنم. من گفتم: از چه چیزی ناراحتی، و او شروع به صحبت کرد. گفتم: من واقعاً می فهمم. می دانم که این موضوع چقدر برای تو اهمیت دارد و همینطور ادامه دادم. او بالاخره احساساتش را به زبان آورد: تو تنها کسی هستی که حرف من رو شنیدی و در این باره با من حرف زدی.»

مارکوس باکینگهام - دانلد کلیفتن