سواد عاطفی(کلام محبت امیز دیگران را بپذیرید)  

در این گونه مواقع دچار نوعی سردرگمی می‌شویم که کدام پیام مهرآمیز را بپذیریم و کدام را رد کنیم. دلیل این امر که چرا تشنه کلام محبت‌آمیز و مهر و محبت دیگران هستیم این است که یا اصلاً چیزی دریافت نکرده‌ایم یا از پذیرش کلام‌های محبت‌آمیزی که در دسترس‌مان بوده است امتناع نموده‌ایم. همچنین ممکن است فقط به برخی پیام های محبت‌آمیز که مطلوب‌مان بوده است حساس بوده‌ایم و بقیه را رد کرده‌ایم. شاید هم نوعی بی اشتهایی عاطفی را در خود رشد داده ایم تا به تدریج گرسنه محبت شویم. از طرف دیگر، این امکان هم وجود دارد که پیام های محبت آمیزی که به ما تقدیم شده است در ظاهر جذاب و دلنشین ولی در باطن سمی بوده اند.

با توجه به این پیچیدگی‌ها، همیشه این خطر وجود دارد که ما آن پیام محبت آمیز را که از صمیم قلب می‌خواهیم نپذیریم و در عوض آن پیامی را که باید رد کنیم با جان و دل پذیرا باشیم.

متقاعد کردن بعضی آدم‌ها برای این که پیام عاطفی کسی را بپذیرند سخت است ولی این تلاش ارزش دارد. دادن پیام محبت به کسی و رد شدن آن از طرف او باعث شرمندگی و دلسردی هر دو طرف می‌شود. بنابراین بهتر است اصرار ورزیم. یعنی هرگاه به کسی ابراز محبت کردید و شک داشتید که طرف مقابل آن را به طور کامل پذیرفته باشد، ضروری است که با مطرح کردن سوالاتی از این قبیل مطمئن شوید:
«آنچه گفتم نپسندیدی؟ چرا؟ چطور باید می‌گفتم؟
«شما شنیدید چی گفتم؟ آیا پذیرفتید؟ حرف من را باور کردید؟

به خاطر داشته باشید که برای آدمی که تشنه یک کلام محبت‌آمیز است هر سخن صمیمانه و ستایش‌آمیز مثل آبی می‌ماند که در پای یک گلدان خشک شده می‌ریزیم. آب ابتدا در روی خاک می‌ماند و پایین نمی‌رود. ولی سرانجام خاک تشنه آن را به درون می‌کشد و جان می‌گیرد. گاهی اوقات تمجید و ستایش و پیام های محبت آمیز باید بارها تکرار شود تا در فرد مخاطب اثر بگذارد. به همین خاطر ضروری است که بعد از بیان سخنان محبت آمیز شخص مورد نظر را تماشا کنیم و از روی رفتار و واکنش‌هایش بفهمیم که حرف‌های ما را پذیرفته یا رد کرده است. یک نفس عمیق یا باز شدن چهره به شادی، بهترین نشانه‌هایی است که پیام محبت‌آمیز شما شنیده شده و مهم‌تر از آن، مورد پذیرش واقع شده است.

منبع:

گروه کلید
مقاله " +1+1 سواد عاطفی= بی نهایت (راه سوم)"، دکتر احمد حلت