مدیران و لازمه کاریرد سواد رسانه ای  

مدیرانی که هنوز در مقابل کسب و یادگیری سواد رسانه ای مقاومت میکنند و خود را بی نیاز از این مهمترین عامل مدیریت میبینند بلاشک دچار چالش هایی بزرگ در ارتباطات اجتماعی و دست نیافتگی به اهداف سازمانی خواهند شد.
    
همانگونه که بسیاری از مدیران درحیطه های کاری شان سالها درجا میزنند و همچنان بر همان طبلی می کوبند که زنجیری شده بر دست و پای شان.
اینکه مدیری به خواسته های افکارعمومی که از زبان و دهان نشریات فریاد زده میشود توان پاسخ ندارد نه اینکه ایرادی در کارهایش وجودندارد بلکه نشات گرفته از بیسوادی رسانه ای اوست، چرا که توان تحلیل و نتیجه گیری لازم را به دلیل عدم اشراف بر اطلاعات واخبار موجود در رسانه های واقعی و مجازی را ندارد و به همین دلیل است که عکس العملی انفعالی از خود بروز میدهد.

روابط عمومی ها همان نقش سواد رسانه ای را ایفا میکنند ،اما متاسفانه به دلیل عدم شناخت از منابع و شرایط به روز شده دقیقا به مانند روشهای بایگانی شده نیم قرن پیش استفاده می کنند.
صدور تراکت های تسلیت و تبریک، پرده نویسی های تکراری و شعاری و مناسبتی، نصب بنرهای بی خاصیت و پرده نویسی های خوش آمدگویی و تنظیم جلسات از روش های منسوخ عهد نیم قرن پیش است که بدون تغییر همچنان بر آن اصرار ورزیده میشود.
سواد رسانه ای از اصلی ترین بسترهای مدیریتی است که متاسفانه برخی مدیران با تعصبی خاص و بی دلیل از آن دوری میکنند و همچنان بدون تحلیل های مستند و واقعی تمامی نقدها را بی پاسخ گذاشته و در مقابل افکار عمومی حرفی برای گفتن ندارند.

منبع:
مقالات منتخب "همایش ملی سواد رسانه ای و مسئولیت اجتماعی"؛ جمعی از نویسندگان
شارا