تاریخ‌نگار یا مورخ در خصوص گذشته مطالعه می‌کند، می‌نویسد و در آن خصوص متخصص شناخته می‌شود.کار مورخین روایت و پژوهش پیوسته و روشمند رخدادهای گذشته مربوط به نوع بشر؛ و در ضمن مطالعه همه تاریخ اعصار است. اگر کار فرد در خصوص وقایع رخ داده پیش از تاریخ مکتوب باشد او مورخ پیشاتاریخ است.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
گرچه می‌توان به‌طور یکسان به مورخین آماتور و حرفه‌ای «مورخ» اطلاق کرد، اخیراً برای اشاره به آنها که مدرک تحصیلات تکمیلی در این زمینه دارند استفاده می‌شود. گرچه برخی مورخین به دلیل انتشارات یا آموزش و تجربه شناخته می‌شوند.
آینده شغلی و بازار کار در رشته تاریخ
دانشجوی تاریخ یا به عبارتی یک مورخ باید نظم و دقت فراوان و توان به تصویر و نقد کشیدن وقایع تاریخی را داشته باشدو در پایه علم تاریخ، فلسفه، زمین آن جغرافیا، دیوارهای آن جامعه شناسی، اقتصاد، سیاست و فرهنگ است و دانشجوی تاریخ باید با این علوم آشنا باشد و از نتایج آنها بهره ببرد.
به طور متوسط بین ۵۰ تا ۶۰ درصد دانش‌آموختگان رشته تاریخ به کار تدریس اشتغال دارند.
بسیاری از دانش‌آموختگان رشته تاریخ بعد از پایان دوره تحصیل در مراکز آموزشی مشغول به کار می‌شوند. طبق برخی آمارها، به طور متوسط بین ۵۰ تا ۶۰ درصد دانش‌آموختگان رشته تاریخ به کار تدریس اشتغال دارند؛ و بیشتر آنها به عنوان آموزگار مدارس به خدمت گرفته شده‌اند. برخی دیگر هم جذب موزه‌ها و کتابخانه‌ها می‌شوند؛ مثلاً در کشوری مانند امریکا، حدود ۸ درصد کارمندان (پاره‌وقت و تمام‌وقت) کتابخانه‌ها، فارغ‌التحصیل رشته تاریخ‌اند.
تدریس تاریخ:
آموزگار مدارس
جمعی دیگر از تاریخ‌آموختگان هم برای تدریس در مدارس و با عنوان دبیر تاریخ استخدام می‌شوند. این کار به مهارت‌های دیگری مانند تسلط به شیوه‌های نوین تدریس و هنر ارتباط مؤثر با مخاطب نیز نیاز داد؛ و پرداختن به جزئیات آن خارج از موضوع بحث ماست. طبق گزارش سایت (study.com) در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۶۰ درصد دانش‌آموختگان رشته تاریخ در آمریکا (که به درجه دکترا نرسیده بودند) برای تدریس در مدارس به خدمت گرفته شدند. طبق پیش‌بینی‌ها این تعداد تا سال ۲۰۲۴ به بیش از ۶۰ درصد افزایش خواهد یافت.
تدریس در دانشگاه
اساتید دانشگاه را هم می‌توان در همین گروه جای داد. بیشتر آنها ـ به‌ویژه در ایران ـ کاری جز تدریس برخی کلیات و تکرار مکررات ندارند و کوچک‌ترین نقشی در تحقیقات تاریخی و مطالعاتی که در موضوعات و زمینه‌های مختلف این رشته انجام می‌گیرد ایفا نمی‌کنند. از این‌رو ضروری است که میان پژوهش و تدریس تمایز قائل شویم و آنها را دو مسیر و دو زمینه‌ی مختلف در این رشته ببینیم. به‌ویژه آنکه برخی از کسانی که با عنوان پژوهشگر تاریخ شناخته می‌شوند نه تدریس می‌کنند و نه تمایلی به این کار دارند.
کار در موزه‌ها:
پیوند زدن گذشته و حال برای بازدیدکنندگان
برخی دیگر از دانش‌آموختگان این رشته در موزه‌ها مشغول به کار می‌شوند؛ با توجه به جایگاه و سابقه‌ی شغلی، مسئولیت‌های متفاوتی به آنها سپرده می‌شود. اما به‌طور کلی وظیفه‌ی اصلی آنها در این شغل ارائه اطلاعات جالب و جذاب به بازدیدکنندگان از موزه و ایجاد انگیزه برای شناخت و حفظ میراث پیشینیان در آنها است.
حفاظت از میراث پیشینیان
همچنین با این فرض که فارغ‌التحصیلان رشته‌ی تاریخ برای میراث برجای مانده از گذشته اهمیت و ارزش زیادی قایل هستند و نسبت به عموم مردم تعهد بیشتری برای حفظ آثار قدیمی دارند، گاهی از آنها به عنوان امانت‌دار و حافظ آثار تاریخی موزه نیز استفاده می‌شود. هرچند تاریخ‌آموختگان در این شغل، به‌ویژه در کارهای مربوط به حفظ و نگهداری آثار تاریخی، رقبای قَدَری از رشته‌ی «موزه‌داری» و «باستان‌شناسی» خواهند داشت.
مثلا طبق اطلاعات سایت »دفتر آمار کار آمریکا« (www.bls.gov) در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۱۳ هزار نفر در موزه‌های این کشور مشغول به کار بوده‌اند؛ که البته تمام آنها فارغ‌التحصیل رشته تاریخ محسوب نمی‌شدند.
آرشیوها و کتابخانه‌ها
شاید بتوان کار در آرشیوها و کتابخانه‌های عمومی را در همین دسته جای داد. طبق گزارش سایت (librarysciencelist.com) بعد از توسعه فناوری‌های دیجیتال، کتابخانه‌ها با مشکلات زیادی، چه از نظر مالی و چه از نظر اقبال عمومی مواجه شده بودند؛ اما رفته رفته با تغییرات جدید سازگار شدند و حالا فرصتهای شغلی زیادی ایجاد کرده‌اند. دانش‌آموختگان رشته تاریخ می‌توانند، در کنار فارغ‌التحصیلان چند رشته دیگر (مثل کتابداری) به شغلی در این حیطه فکر کنند.
مثلاً طبق گزارش سایت (www.ala.org) بیش از ۱۶۶ هزار نفر در آمریکا در کتابخانه‌ها مشغول به کار هستند؛ از کتابخانه‌های تخصصی دانشگاهی گرفته تا کتابخانه‌های کوچک محلی. البته نویسنده این گزارش به این نکته اشاره می‌کند که این تعداد، کسانی را که به طور پاره‌وقت نیز در کتابخانه‌ها مشغول به کار هستند شامل می‌شود. همچنین در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۷ هزار نفر هم در آرشیوها مشغول به کار بودند؛ که نزدیک به ۸ درصدشان در رشته تاریخ تحصیل کرده بودند.
چهار: مورخ رسمی تاریخ
این را هم می‌دانیم که بسیاری از شرکت‌های بزرگ و بین‌المللی و حتی برخی شرکت‌های کوچک از نخبگان این رشته برای نوشتن تاریخچه‌ی خود و سیر رشد و توسعه‌ی فعالیت‌هایشان بهره می‌گیرند. نمونه‌ی شناخته شده‌ی آن رونالد پری‌یر (Ronald Ferrier) است که سال‌ها به عنوان تاریخ‌نگار رسمی شرکت نفت انگلیس مشغول به کار بود و علاقه‌مندان به تاریخ، یکی از مقالات او را در جلد هفتم تاریخ ایران کمبریج (فصل پنجم) خوانده‌اند.
وی در آن مقاله به تاریخ «صنعت نفت ایران» از آغاز تا اواخر سلطنت پهلوی می‌پردازد؛ مقاله‌ای که ورای جهت‌گیری‌ها و عیب و ایرادهایش، نشان‌دهنده‌ی وسعت اطلاعات نویسنده‌ی آن و نیز امکان دسترسی آزاد او به اطلاعات و آمارهای شرکت است.
توانایی های مورد نیاز و قابل توصیه
دانشجوی تاریخ یا به عبارتی یک مورخ باید نظم و دقت فراوان و توان به تصویر و نقد کشیدن وقایع تاریخی را داشته باشد. در ضمن چون تاریخ علمی بسیار وسیع و گسترده است، مورخ یا باید اطلاعات وسیعی از دیگر رشته های دانشگاهی و علمی داشته باشد یا این که از نتایج تحقیق دیگر محققان اجتماعی استفاده کند.
برای نمونه می توانیم به عصر صفوی اشاره کنیم اگر در عصر صفوی یک مورخ درباری به نام اسکندر منشی صاحب عالم آرای عباسی داریم که به جامعه توجه چندانی نداشته و عمدتاً به مسائل درباری پرداخته است، یک فرد فرانسوی به نام شاردن هست که تحقیقاتی انجام داده است.
کار این فرانسوی تاریخ نیست بلکه سفرنامه نویسی است اما وی دقیقاً تاریخ جامعه ایران را نشان داده است و مثلاً شهر اصفهان را آن طور که هست، از لحاظ روانشناسی اجتماعی، فردی و موارد دیگر معرفی کرده و حتی جزئیاتی از زندگی روزانه آنان را فاش ساخته است.
پایه علم تاریخ، فلسفه، زمین آن جغرافیا، دیوارهای آن جامعه شناسی، اقتصاد، سیاست و فرهنگ است و دانشجوی تاریخ باید با این علوم آشنا باشد و از نتایج آنها بهره ببرد.
نگاهی به میانگین دستمزد سالانه مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ
مایکلا چیو (Michella Chiu) مدیر بخش بازاریابی برند شرکت گریت واین (GREAT WINE) را از موفق‌ترین دانش‌آموختگان رشتۀ تاریخ می‌شناسند. هرچند او بعدها در رشته‌های دیگری هم تحصیل کرد و چند دورۀ آموزشی مختلف را هم پشت سر گذاشت، اما خودش را با مباهات هنوز یکی از تاریخ‌آموختگان می‌داند.
البته رقم دقیق دستمزد سالانۀ او اعلام نشده است، ولی این عدد را نزدیک به ۱۳۰ هزار دلار در سال تخمین می‌زنند. اما خب، چنان‌که آمار و ارقام نشان می‌دهد، افرادی مثل چیو استثنا به شمار می‌روند و معمولاً دستمزدهای سالانه در مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ بسیار کمتر از این است.
متوسط دستمزد سالانه برای دانش‌آموختگان رشتۀ تاریخ، البته فقط آن‌هایی که بعد از پایان دانشگاه در شغلی مرتبط با رشتۀ تحصیلی خود درجایی مشغول به کار می‌شوند تقریباً ۶۲ هزار دلار است. مثلاً یک معلم دبیرستان، یعنی کسی که به دانش‌آموزان دورۀ متوسطه تاریخ درس می‌دهد سالی حدود ۴۷ هزار دلار دریافت می‌کند، و کارمند یک شرکت حقوقی بزرگ یا نسبتاً بزرگ دستمزدی نزدیک به ۷۰ هزار دلار در سال می‌گیرد.
آمارها این دو رقم، یعنی همین ۴۷ هزار دلار برای تدریس تاریخ در دبیرستان و ۷۰ هزار دلار برای کارمند یک شرکت حقوقی را کف و سقف دستمزد می‌گیرند. به‌این‌ترتیب که موارد استثنایی و خاص و آن عدۀ انگشت‌شماری را به دلایل مختلف دستمزدهای آنان نزدیک یا بیش از ۹۰ و ۱۰۰ یا حتی ۱۱۰ هزار دلار در سال است کنار می‌گذارند و مشاغل پاره‌وقت را هم لحاظ نمی‌کنند.
در این چارچوب، دستمزد سالانه مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ بین این دو عدد ۴۷ هزار دلار و ۷۰ هزار دلار جای می‌گیرد که میانگین آن با احتساب پراکندگی و تعداد شاغلان در هر شغل تقریباً ۶۲ هزار دلار برآورد می‌شود. مثلاً آن دسته از دانش‌آموختگان رشتۀ تاریخ که به‌عنوان مشاور یا تحلیل‌گر به کار درجایی مشغول می‌شوند رقمی نزدیک به ۵۴ هزار دلار می‌گیرند. یا دستمزد کسانی که در منابع انسانی شرکت‌ها و سازمان‌ها خدمت می‌کنند معمولاً به حدود ۵۹ هزار دلار در سال می‌رسد.
برای اینکه این عدد و رقم‌ها معنی و مفهوم درستی پیدا کنند، باید آنها را در بستر و زمینۀ خودشان یعنی جامعۀ امریکا دید. در این جامعه و طبق اعلام وزارت کار این کشور، متوسط دستمزد سالانه عددی معادل ۴۵ هزار دلار است که برای ۴۰ ساعت کار در هفته محاسبه می‌شود. پس حقوق سالانۀ یک معلم تاریخ دبیرستان، بدون محاسبۀ برخی پاداش‌ها و مزایا و اضافه‌کار، کمی بیشتر از متوسط سالانه است.
بررسی بیشتر دربارۀ مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ
نظرسنجی تأمل‌برانگیزی دربارۀ مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ وجود دارد که طبق آن از هر پنج نفری که در رشتۀ دانشگاهی تاریخ تحصیل کرده‌اند و اکنون در شغلی متناسب با مدرک تحصیلی خود مشغول به کارند، چهار نفر از شغل خود «کاملا راضی» است. از نظر جنسیتی هم ۵۴ درصد از شاغلان، مرد و ۴۶ درصد باقی‌مانده نیز زن هستند.
نکته جالب اینجاست که دستمزد زن‌ها در این کشور در بیشتر مشاغل، و نه در همۀ آنها تقریباً ۱۰ تا ۱۵ درصد کمتر از مردان است. مثلاً اگر کف دستمزد سالانه برای یک مرد در بخش خدمات ۳۸ هزار دلار باشد، یک زن دقیقاً در همین شغل ۳۴ هزار دلار در سال می‌گیرد.
از این موضوع که بگذریم، می‌رسیم به مهم‌ترین بخش گزارشمان که موضوعی فراتر از دستمزدهای فردی و موضوعات مرتبط به آن است؛ اینکه بیشتر فرصتهای شغلی برای دانش‌آموختگان رشتۀ تاریخ در شهرهای بزرگ مثل نیویورک و واشنگتن دی‌سی و شیکاگو متمرکز شده است.
زیرا دفاتر اغلب شرکت‌های بزرگ حقوقی و شرکت‌های بازاریابی و تبلیغات و مجموعه‌های دیگری که در انجام برخی کارهای خود به مشاورۀ تاریخ‌آموختگان نیازمند می‌شوند در شهرهای بزرگ قرار داد. شرکت‌های کوچک‌تر معمولاً از چنین مشاورانی استفاده نمی‌کنند و به خاطر گردش مالی نسبتاً پایین و محدودیت کارهایی که به عهده می‌گیرند و انجام می‌دهند، جز به ندرت و در موارد خاص و استثنایی امکان استفاده از مشاورۀ تاریخ‌آموختگان را ندارند.
به عبارت دیگر، یک شرکت یا مجموعۀ حقوقی یا تجاری باید از یک حدی بزرگ‌تر باشد تا باتوجه به خواسته‌ها و نیازها و فعالیت‌های متنوع و فراوان خود به کمک دانش‌آموختۀ رشتۀ تاریخ نیاز پیدا کند. از این‌روست که مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ در شهرهای کوچک به مشاغل مرسومی مثل کار در کتابخانه‌ها و موزه‌های محلی و تدریس در مدارس همان شهر یا حداکثر همکاری پاره‌وقت با رسانه‌های محلی محدود می‌شود.
نه‌فقط شرکت‌های خصوصی، که فرصتهای شغلی بخش دولتی در مشاغل مرتبط با رشتۀ تاریخ نیز در شهرهای بزرگ بیشتر است. مجموعه‌هایی مثل وزارت دفاع این کشور که به خدمات رشتۀ تاریخ نیازمند می‌شوند عمدتاً در شهرهای کوچک شغلی تعریف نمی‌کنند.
البته خود آنها این پراکندگی نامتوازن را نه یک معضل و مشکل، که بخشی از واقعیت می‌دانند؛ اینکه گردش مالی در شهرهای بزرگ بسیار بیشتر است و تعداد کسانی هم که به عنوان شاغل، هر کدام به نوعی در این گردش مالی سهم و نقش دارند خواه‌ناخواه بیشتر خواهد بود. اینکه اشتغال و فرصت شغلی، نه موضوع و مسئله‌ای مستقل که تابعی از بزرگی و کوچکی اقتصاد و نیازهای موجود در آن است و در یک اقتصاد کوچک با نیازهای محدود نمی‌توان فرصتهای شغلی زیاد در زمینه‌های مختلف داشت یا حتی ایجاد کرد.
سایر خدمات تیم
در صورت علاقه مندی به یادگیری کامل مبحث، آشنایی با مشاغل جهت پیش ثبت نام و یا شرکت در دوره ها کلیک کنید.
جهت پیش ثبت نام
کلیک کنید...
درصورتی که به مشاوره پیرامون موضوع فوق علاقه دارید کلیک کنید...
اطلاعات بیشتر
ثبت نام و عضویت میز کار
