چگونه سواد عاطفی را کسب کنیم؟  

اگر در خانواده‌ی طبیعی تربیت‌شده باشیم بزرگ شدن در خانواده‌ای سرشار از احساسات ناب انسانی و پر از عشق و محبت به افراد کمک می‌کند تا در آرامش کامل و به‌صورت ناخودآگاه به بلوغ عاطفی برسند. این افراد از سواد عاطفی بالایی برخوردار هستند و معمولاً ازدواج‌های موفقی دارند و در ارتباط برقرار کردن با سایرین مشکلی ندارند. اما بزرگ شدن در خانواده‌ی پرمحبت برای همه امکان‌پذیر نیست. پس دو مرحله‌ی کسب سواد عاطفی را می‌گوییم.
     
اول شناخت احساسات و عواطف
ما باید احساسات و عواطف دیگران و خودمان را بشناسیم. برای شناخت عواطف خودمان می‌توانیم کارهای زیر را انجام دهیم.
•    هر شب‌کارهای خوب و بدمان را یادداشت کنیم و از آن‌ها درس بگیریم.
•    از دیگران بخواهیم نظرشان را در رابطه با ما بگویند.
•    از روانشناسان کمک بگیریم یا از تست‌های روانشناسی استفاده کنیم (مثلاً آزمون بررسی میزان عصبانیت مدرسان).
•    کتاب‌هایی در زمینه‌ی شناخت احساسات مطالعه کنید.
اما برای شناخت عواطف دیگران یکی از راه‌ها تست کردن است؛ یعنی شما مقداری کنترل‌شده احساسات بروز دهید و منتظر پاسخ باشید. آدم‌ها واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند؛ و فقط یک انسان با سواد عاطفی بالا می‌تواند درک و تحلیل درستی از رفتارها داشته باشد. البته برای شناخت شاگردانتان می‌توانید مقاله‌ی آیا نیاز است زندگی شخصی دانش آموزان باخبر باشیم را مطالعه کنید.

 
دوم کاربرد این احساسات و عواطف
بعدازاین که عواطف و احساسات و تأثیرات آن‌ها را شناختیم باید از آن‌ها استفاده کنیم. از بروز احساسات پاک انسانی در کلاس نترسیم. می‌توانید از جملات زیر در کلاس استفاده کنید
•    من شمارا دوست دارم
•    از بودن در کنار شما لذت می‌برم
•    مدتی که از هم دور بودیم دلم برای شما تنگ‌شده بود
•    در این هوای خوب بودن در کنار آدم‌های خوبی مثل شما خیلی لذت‌بخش است
•    و ….
و علاوه بر این اصل همدلی را به‌عنوان اصل اساسی در تدریس در نظر بگیرید.
بروز احساسات به صورت هوشمندانه و همدلی راز موفقیت مدرسان آینده هستند.

منبع:

مقاله "+1+1 سواد عاطفی= بی نهایت (راه سوم)"، دکتر احمد حلت   
موسسه روش تدریس