نقش تمرین و تحقیق در یادگیری زبان انگلیسی  

در پاسخ به سؤالات مطرح شده باید گفت: تأثیر تمرین و تکرار در کل فرایند یادگیری و حیطه‌های مختلف آن به‌ویژه در حیطه روانی - حرکتی، انکار ناپذیر است. همه این ضرب‌المثل قدیمی در کار نیکو کردن از پر کردن است را شنیده‌اند و واقف‌اند که بازی روی یخ یا رانندگی فقط در نتیجه تمرین و تکرار یاد گرفته می‌شود؛ و اگر تکرار نشوند، دیر یا زود به دست فراموشی سپرده خواهند شد.

ولی این نکته نیز غیرقابل انکار است که کیفیت اجرای تمرین، مقدار و زمان آن نقش بسیار مهمی در تثبیت یا عدم تثبیت رفتار دارد. چنانکه آزمایش‌های متعدد نشان داده است، اجرای تمرین در زمان غیر متمرکز، اثر یادگیری بیشتری نسبت به اجرای تمرین در زمان متمرکز دارد. مثلاً شاگرد موضوع مورد یادگیری را در دو تمرین بیست دقیقه‌ای، زودتر از یک تمرین چهل دقیقه‌ای یاد می‌گیرد. از همین رو، تمرین و تکرار مؤثر باید شرایط و ویژگی خاصی داشته باشد، از جمله اینکه باید منظم و مرتب و طول دوره‌های آن مناسب باشد و در شرایط واقعی و طبیعی انجام پذیرد.

اگر شاگرد در اوضاع و احوال ساختگی و غیر طبیعی تمرین کند، مطلع شود؛ زیرا اطلاع از پیشرفت، او را به کوشش وا می‌دارد. تمرین نباید بیش از حد طولانی و خستگی‌آور باشد. هر گاه عملی به طور سریع و متوالی تکرار شود، اغلب موجب کاهش کارایی تمرین می‌شود. به این معنی که شخص در انجام دادن آن عمل به تدریج کندتر و ضعیف تر می‌شود، تا اینکه سرانجام از انجام دادن آن سرباز می‌زند. در واقع خستگی یادگیری را کاهش می‌دهد.

حال آنکه بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که صرف شرکت در کلاس‌های یادگیری زبان انگلیسی برای آموختن آن کفایت می‌کند، این در حالی است که کار یادگیری زبان انگلیسی در واقع بعد از اتمام کلاس آغاز می‌شود. زبان‌آموز می‌بایست خارج از کلاس زبان انگلیسی، فعالیت زبانی و مطالعه داشته باشد. داشتن یک برنامه زبانی مناسب با در نظر گرفتن دو عامل حیاتی فعالیت زبانی و استمرار در کنار مدیریت زمان می‌تواند در پیشبرد اهداف زبانی شما بسیار مؤثر باشد.

منابع:

کتاب کلیدهای یادگیری زبان‌های خارجی

دانشنامه رشد

روانشناس یادگیری