معرفی کارآفرین  

 

ما از این عبارت برای سود یا نیازهای اجتماعی استفاده کرده‌ایم تا کارآفرینی تجاری را از کارآفرینی اجتماعی و خیریه جدا کنیم. پس از تعریف کارآفرینی، اکنون زمان تعریف این موضوع است که چه کسی یک کارآفرین است و چه کاری انجام می‌دهد.

 

یک کارآفرین کسی است که یک مدل تجارت را توسعه می‌دهد، سرمایه فیزیکی و انسانی لازم برای شروع یک سرمایه‌گذاری جدید را فراهم می‌کند، آن را عملیاتی می‌کند و مسئول موفقیت یا شکست آن است. به تأکید عبارت مسئول موفقیت یا شکست توجه داشته باشید زیرا کارآفرین از مدیر حرفه‌ای متمایز است؛ به این معنی که کارآفرین یا سرمایه خود را از منابع خود سرمایه‌گذاری می‌کند یا سرمایه را از منابع خارجی افزایش می‌دهد و در نتیجه مسئول شکست و همچنین پاداش در صورت موفقیت است، در حالی‌که مدیر حرفه‌ای کار اختصاص داده شده به وی را با در نظر گرفتن پرداخت پول به انجام می‌رساند. به‌عبارت دیگر، کارآفرین علاوه بر خلق یک شرکت جدید، ریسک‌پذیر و نوآور است در حالی‌که مدیر حرفه‌ای تنها اجراکننده است.

 

انوع کارآفرین

کارآفرین کسی است که یک یا چند کسب و کار را سازماندهی و اداره می‌کند.

در تعریف دقیق‌تر، هر کسی که مشکلات را شناسایی و حل کند و اینکار را با خلاقیت، نوآوری، فرصت‌شناسی، ریسک‌پذیری و بدون وابستگی انجام بدهد کارآفرینی کرده است.

کارآفرینی را می‌توان در حوزه‌های مختلف تعریف کرد اما بیشتر در حوزه تجارت و کسب و کار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

انواع اصلی کارآفرینی و کارآفرینان را می‌توان به گروه‌های زیر تقسیم کرد:

کارآفرین اجتماعی

کارآفرین سریالی

کارآفرین سبک زندگی

اگر می‌خواهید بدانید چه نوع کارآفرینی هستید یا قصد دارید چه نوع کارآفرینی بشوید، باید جزییات بیشتری درباره این دسته‌بندی‌ها بدانید.

 

کارآفرین اجتماعی

این افراد به دنبال راهکارهای خلاقانه و نوآورانه برای مشکلات اجتماعی هستند.

کارآفرینان اجتماعی به دنبال راهی برای ایجاد و تقویت ارزش‌های اجتماعی هستند.

اکثر کارآفرینان اجتماعی درگیر فعالیت‌های غیرانتفاعی هستند و مسئولیت‌های اجتماعی مهمی دارند.

هدف کارآفرینان اجتماعی در وهله اول، تلاش برای بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی، آموزشی، بهداشتی، محیط زیستی و … برای همه افراد جامعه به خصوص اقشار آسیب‌پذیر است.

از بین کارآفرینان اجتماعی برتر تمام دوران‌ها می‌توان به فلورانس نایتینگل، ماریا مونته سوری، دیوید بروور و وینوبا باوه اشاره کرد.

در عصر ما هم بیل کلینتون، آبراهام آبولیش و آبراهام ام.جورج به عنوان برترین کارآفرینان اجتماعی شناخته می‌شوند.

 

کارآفرین سریالی

کارآفرینان سریالی سابقه پایه ریزی چندین استارت آپ را دارند.

کسانی که به طور مداوم ایده‌های جدید دارند، کسب و کارهای جدید راه می‌اندازند و گاهی این کسب و کارها را به فروش می‌گذارند.

کارآفرینان سریالی چندین کسب و کار را به صورت همزمان و در مقیاس کوچک راه‌اندازی می‌کنند با این امید که یکی از آنها قابلیت رشد چندین ساله را داشته باشد.

این افراد معمولا ریسک‌پذیری بالایی دارند و صاحب ایده‌های منحصر به فردی در حوزه‌های مختلف هستند.

 

۱۰ کارآفرین سریالی برتر طبق اعلام وب سایت فوربز عبارتند از:

کریگ مک‌گو، جاش کوپلمن، استیو بلنک، وین هویزنگا، مایکل روبین، برادران سامور، لیندون رایو، عمر هاموئی، نیکلاس زنستروم، اندی بچتولیشم و جانوس فریس.

آموزش کارآفرینی در کسب و کار -اصولی که شما را به یک کارآفرین موفق تبدیل می‌کند.|ابرطلایی|آموزش کارآفرینی|آموزش موفقیت در کسب و کار

 

کارآفرین سبک زندگی

کارآفرینان سبک زندگی کسانی هستند که از علاقه‌مندی‌هایشان به سود می‌رسند.

علایق‌ این افراد نسبت به فرصت‌های شغلی در اولویت هستند.

بیشتر کارآفرینان قصد طراحی کسب و کار، رساندن آن به یک مرحله خاص و فروش آن به سرمایه‌گذاران دارند؛

اما کارآفرینان کسب زندگی سراغ افتتاح کسب و کار در حوزه‌های مورد علاقه‌شان می‌روند و این کسب و کار را برای مدت طولانی حفظ می‌کنند.

بیشتر این افراد کاملا مستقل و خویش‌فرما هستند و در نتیجه راحت‌تر می‌توانند پروژه‌هایشان را اداره کنند.

از مهمترین کارآفرینان سبک زندگی می‌توان به تیم فریس، پن فلین و کریس گیلبو اشاره کرد.

 

ویژگی‌های‌ کارآفرینان‌

برای تبدیل شدن به یک کارآفرین به ویژگی‌های خیلی خاصی نیاز نیست؛

هرچند که داشتن برخی ویژگی‌ها قدم برداشتن در این مسیر را آسان‌تر می‌کند.

یک سری ویژگی‌های مشترک بین اکثر کارآفرینان وجود دارد اما هر کارآفرین به یک نسبت از این ویژگی‌ها برخوردار نیست؛

و البته برای رسیدن به موفقیت در یک زمینه خاص نیز به یک نسبت به این ویژگی‌ها نیاز نیست.

یکی از دلایلی که رسیدن به یک تعریف واحد از کارآفرینی را دشوار می‌کند، وجود طیف گسترده‌ای از خصوصیات در کارآفرینان است.

 

مهم‌ترین ویژگی‌های افراد کارآفرین

۱- استقلال‌طلبی:

شاید اولین حسی که با شنیدن کلمه کارآفرین به انسان دست می‌دهد احساس استقلال طلبی باشد.

کارآفرینان ترجیح می‌دهند برای خودشان کار کنند و مدیریت منابع‌شان را خود در دست داشته باشند.

 

۲- مسئولیت‌پذیری:

احساس استقلال‌طلبی، نوعی احساس مسئولیت‌پذیری را نیز به دنبال خواهد داشت، چراکه فرد، خود تصمیم گیرنده اصلی است.

کارآفرینان در قبال مخاطراتی که آغاز کرده‌اند، احساس مسئولیت شخصی دارند.

 

۳- ریسک‌پذیری متعادل:

لازمه شروع یک فعالیت جدید، ریسک کردن است.

مشخص نیست که در ریسک ردن شکست یا موفقیت حاصل می‌شود .

ریسک‌ها باید معقول و حساب شده باشند.

شاید فعالیت یک کارآفرین از نگاه دیگران غیرواقعی و دست‌نیافتنی باشد؛

اما آنها با استفاده از دانش خود، فرصت‌های موجود را شناسایی کرده و پس از سنجیدن پیش زمینه‌ها و بهره‌گیری از تجربیات، با یک دید حساب شده شروع به فعالیت می‌کنند.

 

بهترین عبارت برای بیان این ویژگی این است که کارآفرینان موفق، هیچ‌گاه بی‌محابا خطر نمی‌کنند.

یک کارآفرین هر ریسکی را در زمینه پایه‌ریزی و تدوام کسب و کارش می‌پذیرد.

همیشه برای شرایط اورژانسی آماده است، رقبا را زیر نظر دارد و دنبال استراتژی‌های موثر برای برتری بر آنهاست.

برای موفقیت در زمینه کارآفرینی باید پذیرای تمام چالش‌های پیش روی کسب و کارتان باشید؛

نه فقط آنهایی که برایتان ساده یا لذت‌بخش است.

 

۴- اعتماد به نفس:

کارآفرینان ایمان دارند که در نهایت موفق خواهند شد.

آنها نسبت به موفقیت خود، خوش‌بین هستند.

این احساس اعتماد به نفس گاهی باعث شکست اولیه آنها می‌شود…

اما در نهایت موفقیت از آن افرادی است که در تنگناها به خود باور داشته باشند.

شاید بیان این نکته جالب توجه باشد که اکثر کارآفرینان موفق، حداقل یک بار شکست خورده‌اند که یکی از دلایل آن را می‌توان اعتماد به نفس زیاد آنها به خود دانست.

 

۵- نگرش مثبت:

خوش‌بینی عاملی است که بیشتر در شروع یک فعالیت جدید بروز می‌کند.

کارآفرینان به مشکلات به چشم چالش‌هایی نگاه می‌کنند که در نهایت آنها را به مسیرهای بیشتری برای موفقیت می‌رساند.

 

۶- تلاش و پشتکار:

برای رسیدن به موفقیت، به تلاشی بیشتر از حالت معمولی نیاز است.

شاید در ابتدا لازم باشد که کارآفرینان برای ساعات طولانی مشغول به کار باشند؛

ولی این انرژی و تلاش بیشتر، قطعا یکی از علت‌های موفقیت تمامی کارآفرینان بوده است.

 

۷- آینده‌نگری:

زمان منتظر کسی نمی‌ماند و اگر شما قبل از عملی کردن یک موضوع، نسبت به آن آینده‌نگری نداشته باشید ناچار خواهید بود در انتها با استرس مربوط به زمان دست و پنجه نرم کنید.

کارآفرینان در جایی که مردم عادی تنها مشکلات و موانع را می‌بینند، به ‌پیش‌رو نیز توجه داشته و پتانسیل‌ها را زودتر از دیگران کشف می‌کنند.

 

۸- مهارت در سازماندهی:

اگر به فرآیند کسب و کار به چشم یک بازی شطرنج نگاه شود، کارآفرینان آن دسته از شطرنج بازانی هستند که از تمامی مهره‌های خود، به‌جا، درست و به موقع استفاده می‌کنند.

ترکیب اثربخش افراد و منابع و سازماندهی بهینه آنها مهارتی است که بیش از همه به تجربه نیاز داشته و به نوعی اکتسابی است.

کارآفرینان می‌دانند که چطور افراد را جهت انجام فعالیت‌ها کنار هم قرار دهند.

ترکیب اثربخش افراد و مشاغل، کارآفرینان را قادر می‌سازد که چشم‌اندازشان را به واقعیت تبدیل کنند.

 

۹- توجه به ارزش‌هایی بیش از پول:

یکی از تصورات غلط درباره کارآفرینان این است که آنها تنها برای دستیابی به پول کار می‌کنند.

تحقیقی که به تازگی در آمریکا انجام شده نشان می‌دهد که تنها ۱۰% از کارآفرینان، درآمدی بیش از یک کارمند میان‌رده دارند.

البته که اصلی‌ترین راه برای رسیدن به یک ثروت افسانه‌ای نیز کارآفرینی است ؛

اما اگر دستیابی به پول مهم‌ترین انگیزه فرد برای کارآفرینی باشد، احتمالا شکست در همین نزدیکی‌هاست.

برای یک کارآفرین، پول تنها یک سمبل از دستیابی به موفقیت است.

برای او اولویت‌های مهمتری مانند استقلال، نوآوری و اشتغال‌زایی مطرح است.

 

۱۰- انگیزه درونی بالا:

انگیزه‌های آدمی از دو منبع بیرونی یا درونی سرچشمه می‌گیرند.

عواملی مثل تنبیه یا تشویق از جمله انگیزه‌های بیرونی و مواردی مانند احساس نیاز و میل به پیشرفت از دسته انگیزه‌های درونی هستند. در مورد کارآفرینان مهم‌ترین عامل مؤثر بر انگیزه، از درون آنها شکل می‌گیرد.

 

۱۱- تعهد بالا:

کارآفرینی، کاری دشوار است و راه‌اندازی موفق یک کسب و کار، نیازمند تعهد بالا از سوی کارآفرین است.

کارآفرینان باید این احساس را در مجموعه خود و اطرافیانشان ایجاد کنند که در شرایط سخت، می‌توان بر روی تعهدات آنها حساب کرد.

 

۱۲- صبوری:

صبر و حوصله هم در مواجه با مشکلات و هم در انتظاراتی که از یک کسب و کار جدید وجود دارد، نمود پیدا می‌کند.

معمولا افرادی که قدرت تحمل پایینی دارند، در مکان‌هایی مشغول به فعالیت می‌شوند که تغییرات به‌صورت اندک در آنها اتفاق می‌افتد.

در یک کسب و کار تازه راه اندازی شده، شرایط به صورتی است که گاهی اوقات تنها با صبر و حوصله می‌توان راهی برای غلبه بر مشکلات یافت.

 

۱۳- انعطاف‌پذیری:

یکی از ویژگی‌های بارز کارآفرینان، توانایی آنها در سازگاری و تطابق با نیازهای متغیر مشتریان و کسب و کارشان است.

بسیاری از شرکت‌ها در ابتدا در زمینه‌ دیگری فعالیت می‌کرده‌اند ولی نیاز بازار و انعطاف پذیری رهبرانشان، یا آنها را به مسیر جدیدی سوق داده و یا این‌که باعث افزودن بخش‌های جدید به مجموعه شده است.

صفاتی مانند سخت‌کوشی، کنجکاوی و اشتیاق به آموختن، برقراری روابط اجتماعی، خلاقیت و فرصت‌گرایی…

از دیگر واژه‌هایی است که به‌عنوان صفت‌های کارآفرین مطرح می‌شوند.

 

۱۴-تحمل ابهام:

کارآفرینان، دارای تحمل بسیاری نسبت به ابهامات ناشی از تغییر شرایط و محیط هستند.

این توانایی برای کنترل عدم قطعیت‌های محیطی، حیاتی است؛

 

چرا که کارآفرینان به‌طور پیوسته تصمیماتی می‌گیرند که در آن‌ها، از اطلاعات جدید و بعضاً متناقض که از منابع متنوع و ناآشنا به دست آمده‌اند، استفاده می‌کنند.

در جدول زیر برخی تفاوت‌های افراد کارآفرین و غیرکارآفرین دسته‌بندی شده است.

 

 

تحصیل در رشته کارآفرینی و ورود به بازار کار:

هدف از اجرای دوره کارشناسی ارشد کارآفرینی ، تأمین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز به منظور مدیریت فعالیتهای کارآفرینی ، تربیت سیاست گذاران و کارشناسان کارآفرینی و مشاورین راه اندازی و توسعه کسب و کارهای کوچک و متوسط می‌باشد.

 

شرکت کنندگان در دوره تحصیلات عالى بهتر است دارای تجربه کار عملی در یکی از بخشهای خصوصی، عمومی و دولتی باشند. دانش آموختگان رشته کارآفرینی بعنوان مدرس، مدیران موسسات، پژوهشگران و متخصصین مدیریت کارآفرینی با برخوردارى از دانش ، مهارت و نگرش کارآفرینی ، میتوانند وارد عرصه‌های اقتصادی – اجتماعی کشور شده و به تسریع روند توسعه پایدار ملی کمک نمایند.

 

کارآفرینی به عنوان گرایشی از رشته‌های مدیریت کسب و کار (MBAوDBA) و همچنین مدیریت بازرگانی نیز تصویب و بعضاً اجرا شده‌است. فارغ‌التحصیلان با گرایشهای متفاوت می‌توانند پس از اتمام تحصیلات، مسئولیتهای متفاوت مدیریتی را در سطوح مختلف سازمانی به عهده گیرند و با اتکاء به دانش و مهارتی که کسب نموده‌اند می‌تواند در طیف وسیعی از سازمانها مانند سازمان‌های تجاری، تولیدی، مالی، بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، سازمانهای حسابرسی و موسساتی که با تجارت خارجی سر و کار دارند فعالیت نمایند. با توجه به اقبال عمومی که در سال‌های اخیر نسبت به رشته کارآفرینی وجود داشته‌است، تعداد زیادی در این رشته تحصیل نموده اند ، اما این به منزله اینکه این افراد واقعا تبدیل به کار آفرین شده باشند، نیست. ‌

 

کدام کشورها بستر مناسبی برای یک کارآفرین ایجاد مینمایند؟

رنکینگ بهترین کشورهای سال 2020 [۶]، با مشارکت گروه BAV ، یکی از واحدهای شرکت ارتباطات مارکتینگ جهانی VMLY&R و همچنین مدرسه Wharton دانشگاه پنسیلوانیا ، بر اساس مطالعه و بررسی بیش از 20.000 شهروند در جهان و در چهار منطقه برای ارزیابی مشاهدات در 73 کشور با در نظر گرفتن 75 معیار متفاوت تهیه گردید که در واقع معیارهاى آنالیز PEST میباشد. جدول زیر که با بررسی این گزارش در سایت Usnews استخراج گردیده است ، شامل رنکینگ کلی و نمره 10 آیتم مشوق کارآفرینان (از 1 تا 100) در 14 کشور است.

کشورهای آلمان ، ژاپن ، و آمریکا بهترین بستر را در جهان برای کارآفرینان ایجاد مینمایند. در بین تمامی کشورها ، آمریکا بالاترین میزان دسترسی به سرمایه را فراهم مینماید و ارتباط این کشور با سایر کشورهای جهان دارای بالاترین نمره (100) میباشد. هرچند که نحوه تجارت در این کشور نسبت به آلمان و ژاپن به مراتب از شفافیت کمتری برخوردار است و عدد 31/5 را به خود اختصاص داده است لیکن در آلمان و ژاپن ، دسترسی به سرمایه پایینتر از آمریکاست. در هر سه کشور کارآفرینان به جمعیت تحصیل کرده و نیروی کار بسیار ماهر و خلاق دسترسی خواهند داشت و میتوانند در محیطی فعالیت کنند که در آن تخصص تکنولوژیک بسیار بالا ، و ساختار قانونی کاملا مناسب و کارآمد است.

 

با مقایسه چین و هند به عنوان پر جمعیت ترین کشورهای جهان ، چین به مراتب شرایط بهتری برای کارآفرینان ایجاد مینماید. نقطه قوت این کشور برخورداری از 84% نیروی کار ماهر و تشویق 100% کارآفرینان است. نمره این کشور در برقراری ارتباط کارآمد با سایر کشورهای جهان ، خلاقیت و ابتکار نیروی کار ، و تخصص تکنولوژیک بیش از 90 میباشد.

 

در خاور دور ، دو کشور کره جنوبی و مالزی کاملا متفاوت ظاهر شده اند. هر چند که کره جنوبی زیر ساخت مناسبی برای تجارت فراهم نکرده و دسترسی به سرمایه در این کشور از نمره مناسبی برخوردار نیست ، ولی این کشور موفق شده تا جمعیت تحصیل کرده و نیروی کار ماهر و بسیار خلاق تربیت نماید. بعلاوه ، ساختار قانونی مناسبی برای کارآفرینان ایجاد نموده است.

 

امارات متحده عربی تلاش نموده تا شرایط بهتری نسبت به سایر کشورهای خاورمیانه برای کارآفرینان فراهم نماید و رتبه کارآفرینی را به 23 برساند اما متاسفانه در منطقه خاورمیانه هیچکدام از کشورها ، بستر کاملا مناسبی برای کارآفرینان ایجاد نمینمایند. عدم وجود زیر ساخت مناسب ، عدم دسترسی به نیروی کار ماهر و خلاق ، و عدم برخورداری از تخصص تکنولوژیک ، از مهمترین نقاط ضعف این کشورهاست